Przychodzi taki czas w życiu, kiedy człowiek patrzy z boku na swoje życie i myśli, że najwyższa pora się uzewnętrznić. Zwłaszcza, jeśli ktoś go wywołał do tablicy.
No to teraz wszyscy wchodzimy do wehikułu czasu i przenosimy się w czasie gdzieś między rok 1988 a – powiedzmy – 1994. To przełom między ponurym światem PRL-u a kolorowym kalejdoskopem nowej epoki.
Podjęłam w końcu tę decyzję – nie jem słodkiego. Czy wytrzymam w swoim postanowieniu – nie wiem. Ale wiem, że warto spróbować, choćby dla zobaczenia tego, co się będzie działo z moim organizmem.
Kupujesz fotelik. Radzisz się, szukasz, wybierasz. Sprawdzasz wagę dziecka, dopasowujesz do modelu samochodu. Może jeszcze naklejki z ostrzeżeniem na szybę. Przypinasz pasami. Jeździsz ostrożnie. Myślisz, że robisz wszystko, żeby dziecko było bezpieczne, prawda?
Pewnie nie zdawaliście sobie z tego sprawy, ale ponoć namawiając dziecko do samodzielnego, głośnego czytania utrwalamy w nim złe nawyki i utrudniamy przyszłą naukę… Szok, prawda?
Rodzeństwo lepiej mieć, niż nie mieć. Co prawda znam zadowolonych z życia jedynaków, ale to zadowolenie chyba wynika z faktu, że nigdy nie poznali słodkiego smaku bójki ze starszym bratem, sprzeczki o bluzkę z siostrą, konkurencji o uwagę rodziców, „kablowania” mamie na młodsze rodzeństwo i innych podobnych atrakcji życia w wielodzietnej rodzinie
Cóż, podjęcie decyzji o wyjściu z domu po urlopie macierzyńskim lub wychowawczym nie zawsze jest łatwe, o czym miałam okazję przekonać się na własnej skórze. Na szczęście szybko też przekonałam się, że to wcale nie była zła decyzja.
Pewnie myślicie, że będę próbowała Wam sprzedać jakiś ultra-drogi i ultra-modny sposób na bycie piękną i młodą. Nic z tych rzeczy. Opiszę Wam banalnie proste i tanie „soki z gumijagód”, które sama piję i bardzo sobie chwalę.
